Een cairn is een door mensen aangelegde verzameling stenen, die bedoeld is om een bijzondere plaats aan te duiden. Dat kan een grafheuvel zijn, maar cairn worden ook gebruikt op toppen van heuvels te markeren of bepaalde routes. Maar een cairn is dus (meestal) oorspronkelijk niet afgedekt door aarde, maar kan in latere tijden wel bedekt zijn geraakt met een laag aarde. Een fraai voorbeeld van een dergelijke cairn is in Bretagne op Gravinis te vinden. Daar is het een ganggraf.
Cairn Inks overlooking Glen Cova by Richard Webb
Cairn wordt zowel in het Engels en Frans gebruikt als ook door de archeologen. In het Nederlands is het een stenen grafheuvel, in het Duits naast Cairn ook wel Steinhügel.
Cairn is een moderne Schotse term, een vervorming van carne dat al in de zestiende eeuw werd gebruikt om een prehistorische constructie aan te duiden. Carne zelf komt van het Gaelic carn (“hoop stenen”).
Een specifieke vorm van een cairn is de ‘chambered cairn’ of ‘cairn dolménique’. Dit is een neolithische grafmonument met tenminste één kamer van behoorlijke afmetingen. Is er sprake van een gang naar de kamers(s) dan is het een ‘passage grave’. Is deze weer bedekt met aarde dan is het een burial mound, tumulus of grafheuvel. Maar let op: al deze benamingen worden door elkaar heen gebruikt.